ستاره یی زتب، که خفته یی زخواب

و خواب را به خود حرام کرده یی

بهار سر زده است

سری برار

که غنچه یی زنو گًل بهار به پای تو نشسته است

سری برار

که سوز و یخ،به عشق گًل نشستنت

،به عطر و عشق و بوی تو،به سوی تو عروج کرده است

ستاره ات به فصل رویش زمان،به چشم‌های منتظر نگاه میکند

که امده بهار،،،،،به دست و پای دار

چه رنگ‌های رنگ برنگ،و پاششی زبهترین عطرها

به لب لبان غنچه ها

و قادسک چه مژده میدهد

به هوش میرساندش

و بال میزند

به شانه‌‌های عشق میرسد

و او نگاه می‌کند که بال میزند برای عشق

برای یک فرود ناز

به سر زمین راز

وطن به سوی تو 

که خود ترانه یی و راز