تو در آغوشم گیر،تا که تنهایی را ز خودم دور کنم

مرغ یک بال نه شاید پرواز

تو در آغوشم گیر تا که از موج به اوجی رسم

روم از شاخه بی‌ برگ به گًل شاخه ناز

تو در آغوشم گیر تا نمیرم ز غم تنهایی

و نبارد یخ بار ونیاید سرما

سوی این لانه باز

تو در آغوشم گیر تا گرمای وجودت ،بسراید غزلی و بسازد سازی

که شویم هم آواز

تو در آغوشم گیر تا نماند حسرت،توی این کاسه چشم

زیر پایت چو سکوتی به نماز

تو در آغوشم گیر تا که آن خرمن گیسوی تو لالائی را

به شمارد که جوانی‌ رفته است،در پی‌ راز و نیاز

تو در آغوشم گیر تا که جام نگهی از مستی

پر شود با لب عنابی تو ای‌ همراز

تو در آغوشم گیر ،تا نفس‌های خودم را به تو پیوند زنم

و نیاید نفسی بی‌ تو دمی ای‌ گًل ناز

تو در آغوشم گیر..............