من از خودآی خودم هستم و
خدا زمن است
من و خدا حقیقت تلخیم
همچو جام شراب
بخوان حدیث ،همانندافتاب خراب
مزدا

صحبت از عشق چرا
خون من خون تو نیست
خون بهای تو بیارزد
سفر عشق مرا
از کجا تا بکجا شرح نویسم ازخویش
که من از خویشتن خویش پریشان نشوم.
مزدا