از بس که بوسه‌ زدم بر نقاب عشق

افتاده‌ام  ز پای که بینم سراب عشق

دیروز تشنه‌ چو خار بیابان و در کویر

امروز سر بدار  بنوشم شراب عشق

بی‌ بال پر کشیدم و  رفتم چو ماهتاب

این کاسه خیالی ما شد پر آب عشق

مزدا