دمی در حد مجنونم
دمی عاشق تر از مجنون
بر این باور سزاوارم
گذر باید کنم ازخون
نمی ماند کسی داءیم
زاسب چوبی دنیا
نمی افتد خدا بیرون
کنارم سایه ها پرخون
تمام ریشه ها از خون
شبح میاید از ان دور
چو انهایی که خود درخون
مزدا