Gerade eben

تا نبینی صورت رویای خود

از کجا خواهی‌ بدانی‌ جای خود

آی‌ که در خواب هزاران ساله یی

کی‌ برون آیی تو خود چند ساله یی

یاد ایامی که پیرت کرده است

در جوانی‌ زنده سیرت کرده است

آن گذشته در گذشته حال بود

حال را دریاب که او جنجال بود

آی‌ که در دیروز و فردا مانده یی

ریشه این زندگی‌ را کنده یی

سر براور حال را دنبال کن

این نفسهای کنون را حال کن

خرمن آشفتگی‌‌ها در دل‌ است

شادی و غم در دل‌ ما منزل است

گر بدی‌ها را بدی‌ها یاد کرد

دشمنان را او ز خود دلشاد کرد

چهره خود را به عشق آرا‌ستن

کار هرکس نیست خود را ساختن

(حاکمی)