از روی شاخه یی که با ریشه‌ام بودم

مرا چیدی

در گلدان بلورینی گذاشتی‌

در گوشه یی  از اتاق گذاشتی‌

حالا که  اسیرم

و به آب و نور محتاج

از من دریغ میکنی‌

می‌ترسی‌

که با رسیدن  به آنها

دوباره ریشه بزنم