Posts
در بند عزیزانم ،خود خویش نمیدانم
گهواره داوودم از ملک سلیمانم
یاران چو بهار دل،وابسته بکار دل
از هیچ شوم چیزی از خویش نمدانم
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
شاعرهمان اشعار اسکنبیل هستم و برگرفته از کسی، مطلبی و کتابی نیست
Dieses Blog durchsuchen
Translate
Über mich
Blog-Archiv
-
▼
2013
(117)
-
▼
März
(23)
- سنگی که آسیاب دلم را شکسته است طوفان یک نگاه ز چ...
- ماییم و صدای عشق مائیم و ندای عشق در چشم فروزانی ...
- آویزه گلی تو بهارم ،بهار من آرام میروی ز بهارم ،ب...
- وای از گردش این چرخ غریب هوشم از دست برفت جای مهتا...
- دوستی را عشق است دوستیها عشقند خانه یی ویرانه ک...
- من هم از سبزی آن باغ خدا میترسم که دورنش همه گله...
- شاید نشانهها ز نشانی فراری اند وامانده در قف...
- در بند عزیزانم ،خود خویش نمیدانم گهواره داوودم ...
- دل ما دل نبود چونکه دلی نیست در این دل به ت...
- سهم دل در دل بیگانه ندارد جاییگًل سودائی عشقدر ...
- راه دراز عشق چنین است عاشقان مرغان عاشق اند که ...
- پنجره یی رو به خانه امید نگاهی به جای پای سفید تا...
- ای صاحب دستار نزن بر سر من سنگ عاشق به وصالی است ...
- ما در سفر عشق مریدیم و غبار ایم آنجا که بهار اس...
- طلوعی در غروب سجده یی بر سنگ از سجدههای پر س...
- چشمهایم را از چشمه خورشید درآوردهام ،تا اشک...
- مستیم که هستیم در این عالم هستی راه دگری نیست ...
- تعداد محدود شاید هم دورند و نا محدود کمکم کن ...
- راهی میان بر است در این کوره راه دل جایی قدم...
- گذر از حجابنمیخواهم پاپوش من باشیدر زیبایی آئ...
- مطمئن باش که او سایه نبود و خیالی که نباشد نامی...
- نبض من بیهوش است از درون یخزده است گر چه فو...
- آسمان من و ما برق نگاه من و توست ابرهایش ز تمن...
-
▼
März
(23)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen