سلام من به تو از ساحلی دور
که، خوش باشی اگر آوای من رفت
تو که، بودی همه دنیای من بود
تو که، رفتی همه ی دنیای من رفت
تو که، بودی وجودت زندگی بود
به پروازت همه رویای من رفت
قناری را قفس در ناله دارد
چو در وا شد، رخ زیبای من رفت
از این پس زندگی پر چاله و چاه
عصای دست من، پروای من رفت
خداوند دلم همراه بادت

عزیز زندگی مینای من رفت

گون