من از درد صبوری میدهم جان

که تا جانی ز جانان گیرد این جان

نخندد غنچه یی تا گل بروید

گلی‌ از غنچه ی جان گردد این جان

صفای جویباران آب پاک است

به پای دوست ، پاکی می‌دهد جان

خزان رنگها را ساز میزد

چه رنگی‌ را خزانم می‌دهد جان؟

(حاکمی) مزدا