(وصیت نامه)
چون نفس رفت به سوزانیدم
شادمان شاد شوید
همه فریاد شوید
جسدم را به سپارید به اتشگه ماد
گرد خاکستر را
با سرود ایران
به امانت بدهدیش بر با د
تا رساند اورا
به بر و بام وطن
و نجاتش دهد از بی وطنی ،در بیداد
همگی شاد شوید
که یکی رفت به منزلگه عشق
ذوب این خاک نشد در فریاد
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen