چه دردی می‌‌کشد این  جسم  بی‌ روحم

که او همراه با من نیست

و میداند لگد بر پیکرم احساس می‌‌گردد

خودش  من را به گورستان 

بی‌ عشاق مدفون کرد

به آرامی که دردش را نفهمیدم

و تابوت وجود من هنوز احساس میداند

صدای سرد او در گوش مینالد

نمیدانام که میداند زبان عمر یعنی‌ چه

نفس‌هایم ز تنها یی ز جان رفتند

به آرامی یک اندوه  بی‌ مرزی

و آوای  پر پرواز گنجشکی 

که رفته  خاطرم از یاد

صدا را من نمی‌‌مانم

 که با من همصدا گردد