از خجالت چه کنم در ر‌ه این دام بهشت

بهتر آن است که سر را بنهم بر غم خشت

تکیه بر من نکن ‌‌ای حاصل خورشید خدا

پس کجا رفت خدا، تا که ببیند من و ما

مزدا