سهم دل‌ در دل‌ بیگانه ندارد جایی‌

گًل سودائی عشق

در به در

خانه به خانه

چوو سر بی‌ چشمی

بی‌ زبان با صد گوش

شنوا نیست به حرف و سخنم

باز هم سر بزند هر جایی‌

بار ها غنچه او پر پر شد

نشده گًل پر شد

به ندیدن بهتر

بی‌ زبان روشن‌تر

رنگ سرخی دلم خون تر شد