ما حریم عشق را بشکسته ایم

حرمت دیوانگی را بسته ایم

درد‌های عشق از دیوانگی است

آسمان را در قفس پر،بسته ایم

خویش را در خویشتن ازرده ایم

آفتاب زندگی‌ را بسته ایم

تا به خورشیدی رسیم جانی کجاست

نانرفته راه عشق را، خسته ایم

از شراب ناب تا عرش خدا

با شراب عرش پا را بسته ایم

مزدا