رحمت ما رود پر آب است و بس

شوکت ما چون دل‌ آب است و بس

چشم من از اشک چون دریای آب

عزت ما رنگ آفتاب است و بس

عشق چون دام است بر دلهای ناب

در قمار زندگی‌ خواب است و بس

خنده ی مستانه ی بیرنگ ما

حسرت یک خنده ی ناب است و بس

عمر از جنس حباب زندگی‌ است

سر فرود آورده کمیاب است وبس

(حاکمی)